De afgelopen jaren is de mode-industrie steeds kritischer geworden vanwege haar impact op het milieu. Als consument zien we vaak de verborgen kosten van onze kledingkeuzes over het hoofd, vooral als het gaat om fast fashion. Deze blogpost analyseert de milieu-impact van de textielindustrie en onderzoekt de verschillende manieren waarop onze kledinggewoonten bijdragen aan vervuiling, afval en klimaatverandering.

De milieu-impact van textielproductie

De productie van textiel is een proces waarbij veel grondstoffen worden gebruikt en dat een aanzienlijke tol eist van ons milieu. Van de teelt van grondstoffen tot de productie van afgewerkte kleding, elke fase van de toeleveringsketen brengt zijn eigen milieu-uitdagingen met zich mee.

De teelt van grondstoffen

De reis van een kledingstuk begint met de productie van grondstoffen. Katoen, een van de meest gebruikte natuurlijke vezels, is bijzonder problematisch. De conventionele katoenteelt is verantwoordelijk voor 24% van het wereldwijde gebruik van insecticiden en 11% van het gebruik van pesticiden, ook al wordt hiervoor slechts 2,4% van het akkerland ter wereld gebruikt. Deze chemicaliën zijn niet alleen schadelijk voor lokale ecosystemen, maar vormen ook een gezondheidsrisico voor boeren en omliggende gemeenschappen.

Synthetische vezels, zoals polyester en nylon, zijn afgeleid van aardolie, een niet-hernieuwbare bron.

Verwerkingsprocessen

Wanneer de grondstoffen eenmaal zijn gewonnen, ondergaan ze verschillende productieprocessen om te worden omgezet in bruikbaar textiel. Bij deze processen worden vaak agressieve chemicaliën en grote hoeveelheden energie gebruikt. Het verven en afwerken van textiel is bijvoorbeeld een van de belangrijkste bronnen van watervervuiling. Volgens de Wereldbank is het verven en afwerken van textiel verantwoordelijk voor 20% van de wereldwijde industriële watervervuiling.

Het productieproces omvat ook:

  1. Spinnen:Het omzetten van vezels in garen
  2. Weven of breien:Het produceren van een stof uit garen
  3. Voorbehandeling:Voorbereiding van de stof voor het verven en afwerken
  4. Verven en bedrukken:Toevoeging van kleuren en patronen
  5. Afwerking:Toepassing van behandelingen om bepaalde eigenschappen te verkrijgen (bijv. verven, bedrukken, enz.).).g., kreukherstellend)

Energieverbruik

De mode-industrie verbruikt veel energie in alle stadia, van productie tot transport en detailhandel.

Veel fabrieken in ontwikkelingslanden gebruiken elektriciteit uit steenkool, waardoor de ecologische voetafdruk van de industrie nog groter wordt. De vraag naar snellere productie en goedkopere producten heeft geleid tot een toename van het energieverbruik, zonder enige aandacht voor efficiëntie of duurzaamheid.

Ter relativering:

  • De mode-industrie verbruikt meer energie dan de luchtvaart- en scheepsbouwindustrie samen.
  • Er zijn ongeveer 70 miljoen vaten olie per jaar nodig om het polyester te produceren dat in textiel wordt gebruikt.

De hoeveelheid energie die nodig is om één T-shirt te produceren, kan een gloeilamp 10 dagen van stroom voorzien.

Het verminderen van het energieverbruik in de mode-industrie is van fundamenteel belang om de invloed ervan op het milieu te beperken.

Watervervuiling en het gebruik van chemische producten

Eén van de meest urgente milieuproblemen in verband met de mode-industrie is watervervuiling. De textielindustrie is berucht vanwege het intensieve gebruik van chemicaliën en de invloed ervan op waterbronnen.

Toxische chemicaliën in de textielproductie

Bij de productie van textiel wordt een cocktail van schadelijke chemicaliën gebruikt, zoals kleurstoffen en pigmenten, oplosmiddelen, optische witmakers, weekmakers of waterafstotende middelen.

Veel van deze stoffen zijn giftig, persistent en bioaccumulerend, wat betekent dat ze zich na verloop van tijd ophopen in het milieu. Als ze in waterwegen terechtkomen, kunnen ze ernstige schade toebrengen aan aquatische ecosystemen en de menselijke gezondheid.

Een aantal van de schadelijkste chemicaliën die worden gebruikt bij de productie van textiel zijn:

  1. Formaldehyde:Gebruikt voor kreukherstellende eigenschappen en als fixeermiddel voor kleurstoffen
  2. Fallaten:Gebruikt om plastic zachter te maken in prints
  3. Perfluorchemicaliën (PFC's):Gebruikt voor waterafstotende afwerkingen
  4. Azo kleurstoffen:Sommige van deze kleurstoffen kunnen worden afgebroken tot kankerverwekkende verbindingen

Impact op lokale waterbronnen

In veel textielproducerende regio's, met name in ontwikkelingslanden, zorgt inadequate afvalwaterzuivering ervoor dat giftig afvalwater vaak rechtstreeks in rivieren en meren wordt geloosd. Deze vervuiling schaadt niet alleen het waterleven, maar ook de bestaansmiddelen van gemeenschappen die afhankelijk zijn van deze waterbronnen voor visserij, landbouw en dagelijks gebruik. De gevolgen van deze vervuiling zijn aanzienlijk:

  • vernietiging van aquatische ecosystemen
  • vervuiling van drinkwaterbronnen
  • gezondheidsproblemen voor de lokale bevolking
  • verlies van biodiversiteit
  • economische gevolgen voor de visserij en landbouw

De koolstofvoetafdruk van de mode-industrie

De bijdrage van de mode-industrie aan de klimaatverandering is aanzienlijk en wordt vaak onderschat. Van productie tot afvoer, in elke fase van de levenscyclus van kleding komen er broeikasgassen vrij.

Vervaardigingsemissies

Bij de productie van textiel wordt veel energie verbruikt, waarvan een groot deel afkomstig is van fossiele brandstoffen.

De mode-industrie is verantwoordelijk voor ongeveer 10 procent van de wereldwijde koolstofemissies, meer dan internationale vluchten en zeetransport samen. Dit duizelingwekkende cijfer wordt grotendeels verklaard door de afhankelijkheid van de industrie van kolengestookte productiefaciliteiten in landen als China, Bangladesh en India.

Een analyse van de koolstofvoetafdruk van de kledingproductie:

  • Vervaardiging van grondstoffen: 15 procent van de totale uitstoot
  • Garenvoorbereiding: 28 procent van de totale uitstoot
  • Stofvoorbereiding: 12 procent van de totale uitstoot
  • Verven en afwerken : 36% van de totale uitstoot
  • Snijden, naaien en borduren: 9% van de totale uitstoot

Consumentengedrag en fast fashion

De groei van fast fashion heeft de CO2-voetafdruk van de industrie verergerd door overmatige consumptie te stimuleren.

De gemiddelde consument koopt nu 60 procent meer kleding dan 15 jaar geleden, maar houdt elk item maar half zo lang. Deze wegwerpcultuur leidt tot een toename van de productie en dus van de uitstoot.

Snelle modemerken lanceren vaak om de paar weken nieuwe collecties, waardoor consumenten worden aangemoedigd om hun garderobe voortdurend bij te werken. Deze snelle verandering van stijl verhoogt niet alleen de uitstoot van de productie, maar zorgt ook voor frequenter transport van goederen, waardoor de CO2-voetafdruk van de industrie toeneemt.

Emissies aan het einde van de levenscyclus

Zelfs nadat een kledingstuk is afgedankt, blijft de impact op het milieu bestaan.

Kledingstukken die op een vuilstortplaats belanden, stoten tijdens de ontbinding methaan uit, een broeikasgas dat 25 keer meer warmte vasthoudt in de atmosfeer dan kooldioxide. Daarnaast komen er bij de verbranding van onverkochte kledingstukken, een praktijk die door sommige modemerken wordt toegepast, nog meer broeikasgassen en giftige stoffen in de atmosfeer terecht. De herintroductie van deze onverkochte producten in de markt voor gebruikte stoffen, zoals Recovo, helpt merken om de uitstoot aan het einde van de levensduur te verminderen en de inkoopkosten te verlagen.

Textielafval: een groeiend probleem

Het lineaire "neem en gooi weg"-model van de mode-industrie heeft geleid tot een ongekende hoeveelheid textielafval. Dit afval neemt niet alleen kostbare stortplaatsruimte in beslag, het is ook een aanzienlijke verspilling van grondstoffen en energie.

De omvang van textielafval

De cijfers zijn onthutsend:

  • Wereldwijd wordt er jaarlijks 92 miljoen ton textielafval geproduceerd
  • In de Verenigde Staten alleen al belandde 11,3 miljoen ton textielafval op stortplaatsen.

    • In de Verenigde Staten alleen al belandde 11,3 miljoen ton textielafval op stortplaatsen.

      • Alleen al in de Verenigde Staten belandde 11,3 miljoen ton textielafval op stortplaatsen. miljoen ton textielafval belandde in 2018 op stortplaatsen
      • Het equivalent van een vuilniswagen vol kleding wordt elke seconde verbrand of op een stortplaats gedumpt

      Dit afval is niet alleen het gevolg van consumentengedrag, maar zit ook ingebakken in het businessmodel van fast fashion. Veel merken produceren bewust te veel en onverkochte producten worden vaak verbrand of gestort.

      De gevolgen van dit afval voor het milieu zijn ernstig:

      • Extra stortruimte
      • Bodem- en watervervuiling door de afbraak van synthetische vezels
      • Stoot broeikasgassen ;door de afbraak van natuurlijke vezels
      • Het verlies van waardevolle hulpbronnen die gerecycled of hergebruikt zouden kunnen worden

      Het probleem van synthetische vezels

      Synthetische vezels, die wereldwijd ongeveer 60% van het kledingmateriaal uitmaken, vormen een bijzonder afvalprobleem. Deze materialen, zoals polyester, nylon en acryl, zijn in wezen een vorm van plastic. Het kan honderden jaren duren voordat ze worden afgebroken, als dat al gebeurt.

      De persistentie van synthetische vezels in het milieu leidt tot :

      • Microplasticvervuiling in oceanen en waterwegen
      • Opname van microvezels door zeefauna
      • Mogelijke besmetting van de voedselketen
      • Lange ophoping van niet biologisch afbreekbaar afval op stortplaatsen;op stortplaatsen

      De uitdagingen van textielrecycling

      Terwijl recycling een voor de hand liggende oplossing voor textielafval lijkt, is de werkelijkheid gecompliceerder.Op dit moment wordt minder dan 1 procent van het textielafval gerecycled tot nieuwe kleding. Dit lage percentage is te wijten aan verschillende factoren:

      • De mix van vezels maakt scheiding moeilijk
      • Veel recyclingtechnologieën staan nog in de kinderschoenen
      • De kwaliteit van gerecyclede vezels is vaak inferieur aan die van nieuwe vezels
      • Er is geen infrastructuur voor het op grote schaal recyclen van textiel

      Daarnaast bemoeilijkt de complexiteit van moderne kleding, met een mix van verschillende vezels en de aanwezigheid van biezen, ritsen en knopen, het recyclingproces.

      Ontdek de innovatieve oplossing voor textielrecycling  op de Recovo website.

      De belofte van circulaire mode

      Om het groeiende probleem van textielafval aan te pakken, pleiten velen in de industrie voor een overgang naar circulaire mode. Deze benadering is gericht op het elimineren van afval en vervuiling, het in gebruik houden van producten en materialen en het regenereren van natuurlijke systemen. Circulaire modestrategieën zijn onder andere:

      • Ontwerpen voor een lange levensduur en recyclebaarheid
      • Invoeren van inzamelingsprogramma's
      • Ontwikkelen van efficiëntere recyclingtechnologieën
      • Huur- en wederverkoopmodellen bevorderen

      Hoewel circulaire mode nog in de kinderschoenen staat, is het een veelbelovende manier om textielafval te verminderen en een duurzamere industrie te creëren.

      Innovatieve initiatieven op het gebied van circulaire mode zijn onder andere.:

      • Recyclingtechnologieën van stof tot stof
      • Biologisch afbreekbare synthetische vezels
      • Kledingverhuurplatforms
      • Op de blockchain gebaseerde tracering van de toeleveringsketen
      • om de recycling
      • Het volgen van de toeleveringsketen op basis van blockchain om recycling te verbeteren
      • Recycling en hergebruik van oude kleding

      Microvezelvervuiling van de oceaan

      Een van de minst zichtbare, maar even zorgwekkende maar even zorgwekkend, is de vervuiling door microvezels. Elke keer dat we synthetische kleding wassen, komen er minuscule plastic vezels in onze rivieren terecht, die vervolgens in de oceanen belanden.

      De omvang van het probleem

      De cijfers zijn alarmerend:

      • Een wasbeurt kan tot 700.000 microvezels bevatten
      • .000 microvezels
      • Er wordt geschat dat elk jaar een half miljoen ton plastic microvezels die vrijkomen bij het wassen, in de oceanen terechtkomen
      • Microvezels zijn aangetroffen in 83% van de leidingwatermonsters wereldwijd

      Deze microscopisch kleine vezels zijn te klein om te worden gefilterd door de meeste afvalwaterzuiveringsinstallaties, waardoor ze rechtstreeks in rivieren en oceanen terecht kunnen komen.

      De alomtegenwoordigheid van vervuiling door microvezels is onthutsend:

      • Microvezels zijn aangetroffen in diepe oceaansedimenten
      • Microvezels zijn gedetecteerd in Arctisch zee-ijs
      • Microvezels maken 85% uit van het door de mens geproduceerde afval aan de wereldkusten

      Aantasting van het zeeleven

      Wanneer microvezels eenmaal in de oceaan terecht zijn gekomen, kunnen ze verwoestende effecten hebben op mariene ecosystemen:

      1. Ze kunnen worden opgenomen door zeefauna, van plankton tot walvissen
      2. Microvezels kunnen giftige chemicaliën uit het water absorberen en concentreren
      3. Ze kunnen in de voedselketen terechtkomen en in de zeevruchten die we eten
        1. De langetermijneffecten van vervuiling door microvezels op de biodiversiteit in zee en de gezondheid van de mens worden nog onderzocht, maar de eerste resultaten zijn zorgwekkend.

          De waargenomen effecten zijn onder andere:

          • Fysieke verstopping van het spijsverteringskanaal van zeedieren
          • Verminderd eetgedrag bij sommige soorten
          • Verandering in de groei en voortplantingssnelheid van sommige organismen
          • Mogelijke overdracht van giftige stoffen via de voedselketen

          Mogelijke oplossingen

          Om de vervuiling door microvezels tegen te gaan, moet er op verschillende niveaus actie worden ondernomen:

          • Het niveau van de consument:Gebruik waszakken of filters die microvezels opvangen, was synthetische producten minder vaak en kies waar mogelijk voor natuurlijke vezels
          • Industrieel niveau:Ontwikkel stoffen die minder microvezels afgeven, verbeter afvalwaterzuiveringstechnologieën
          • Politiek niveau:Handhaaf regelgeving voor de uitstoot van microvezels door textiel en wasmachines

          Innovatieve oplossingen zijn in opkomst, zoals.

          1. Herstel van textiel met anti-emissiebehandelingen
          2. Ontwikkeling van biologisch afbreekbare synthetische vezels
          3. Ontwikkeling van filters voor wasmachines die microvezels opvangen
          4. Invoering van normen voor de textielindustrie voor de uitstoot van microvezels

          Concluderend zijn de milieukosten van fast fashion uiteenlopend en verstrekkend.Van watervervuiling en koolstofemissies tot textielafval en vervuiling door microvezels, de impact van de industrie op onze planeet is aanzienlijk. Met een groeiend bewustzijn en de opkomst van innovatieve oplossingen is er echter hoop op een duurzamere toekomst in de mode-industrie. Als consument kunnen we een verschil maken door onze keuzes te maken, door merken te steunen die duurzaamheid hoog in het vaandel hebben staan en door bewustere consumptiegewoonten aan te nemen

About Recovo

Recovo creates circular solutions for the fashion industry. We cover various aspects of the circular economy for brands:

Based in Barcelona, we have a global mission with our websites in Spanish, English, Portuguese, Italian, French, dutch, German

If you want to know more, please contact us